کتابینش

ورود / ثبت نام

بیش فعالی

بیش فعالی ، اختلال عدم توجه

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1112″ img_size=”large” alignment=”center”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

سلام عرض می کنم خدمت شما همراهان محترم. بنده امیر اسحاقی هستم مدرس دوره های تندخوانی و مدیریت ذهن و چند سالی است که در این زمینه در حال فعالیت هستم.

موضوعی که در این مقاله می خواهم برای شما دوستان گرامی بیان کنم، موضوعی است که در مدارس و همایش های مختلف به کرات از بنده سوال می شود و مشکل بسیاری از خانواده ها است و آن چیزی نیست جز

“اختلال عدم توجه یا بیش فعالی”

[/vc_column_text][vc_column_text]

ریشه بیش فعالی

موضوع سندرم اختلال عدم توجه و بیش فعالی بسیار بحث برانگیز است. یک آمار وحشتناک نشان می دهد که تنها در ایالات متحده آمریکا بیش از سه میلیون کودک بنا به تشخیص پزشکان مبتلا به این سندروم هستند و به قدری جدی است که داروی ریتالین مصرف می کنند.

این موضوع به شدت ادامه دارد که آیا سندرم به لحاظ پزشکی یک بیماری قابل تعریف است یا این که تشخیص عمومی پزشکام ناآگاه است و یا اساتید به عنوان سرپوشی بر ناتوانی شان در حفظ علاقه کودکان همیشه از این برچسب استفاده می کنند.

اطلاعاتی که در اختیارتان قرار می دهم می تواند به شما کمک کند که خودتان نتیجه گیری کنید:

علائم بیش فعالی

اختلال بیش فعالی و کمبود دقت و توجه، توسط انجمن روان پزشکی آمریکا به عنوان بیماری قابل طبقه بندی شده تعریف می گردد. چنانچه فردی با هشت یا تعداد بیشتری از معیار های زیر روبرو شود حتما باید پیگیر این موضوع شود :

  • نتواند در صورت نیاز در حالت نشسته بماند.
  • به آسانی با محرک های خارجی حواسش پرت شود.
  • تمرکز کردن بر روی یک کار برای او دشوار باشد.
  • به دفعات بدون به انجام رساندن یک فعالیت به سراغ فعالیت دیگر برود

[/vc_column_text][vc_message message_box_color=”mulled_wine” icon_fontawesome=””]

نکته:

ذکر این مطلب جالب است که لئوناردو داوینچی که به عنوان بزرگترین نابغه تاریخ به شمار می رود، این کار را انجام می داد!!!

[/vc_message][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

  • در موقع فعالیت های گروهی نمی خواهد یا نمی تواند منتظر نوبت خودش باشد.
  • قبل از این که سوال به طور کامل بیان شود اغلب اوقات با پاسخی، سوال را قطع می کند.
  • دوست دارد هنگام بازی در حال سر و صدا باشد.
  • مرتبا لوازمی که برای انجام تکلیف مدرسه است مانند مداد و پاک کن را گم می کند.
  • بی اختیار بیش از حد صحبت می کند.
  • کارهای روزانه خود یا وظیفه ای را نمی تواند تا آخر دنبال کند.

[/vc_column_text][vc_column_text]

این رفتار ها احتمالا قبل از سن هفت سالگی آغاز می شود و باید این رفتارها در فرد نسبت به افراد هم سن و سال بیشتر باشد. این موضوع به این معنی است که حداقل نیمی از افراد بنا به تعریف، این نوع رفتار ها را بیشتر از افراد معمولی از خود نشان می دهند. بنابراین آیا آنها مبتلا به این سندروم هستند؟؟

اجازه دهید چند داستان واقعی خدمتتان عرض کنم:

مری لوریتان به قدری بیش فعال بود که پزشکان به والدینش توصیه کردند که برای کاهش فعالیت های جسمی، او را تحت درمان دارویی قرار دهند اما والدین او خوشبختانه نظری متفاوت داشتند و از مدرسه درخواست کردند که انرژی فوق العاده او را بهتر به کار گیرند. 13 سال بعد مری در مسابقات ژیمناستیک زنان در المپیک برنده مدال طلا شد.

چند سال قبل از مری، در انگلستان پسر کوچکی به نام دیلی با همین مشکل مواجه بود و به صورت مشابه والدینش تشویق به استفاده از دارو برای او شدند. دیلی هر معلم تربیت بدنی را از پای می انداخت.

دیلی تامسون قهرمان مسابقات دهگانه المپیک و جهان شد و به طور پیاپی ده سال رکورد قبلی جهان را شکست.

 

مطالبی که در این مقاله خدمت شما عرض کردم صرفا برای آگاهی شما والدین عزیز می باشد تا در صورتی که این علاعم را در فرزند خود مشاهده کردید بیشتر به او توجه کنید. همه چیز بستگی به نوع تفکر خود ما بستگی دارد که نام بیش فعالی را بیماری بگذاریم، اختلال بگذاریم یا تفاوت. اگر چه که مراجعه به پزشک و روانشناس هم در جهت شناسایی وجود یا عدم وجود بیش فعالی و هم در روند بهبود آن موثر است و می تواند کمک شایانی به خانواده هایی که با این موضوع دست و پنجه نرم می کنند، کند.

موفق و پیروز باشید امیر اسحاقی

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *