مربیگری در مقابل منتورینگ: تفاوت چیست؟

کوچینگ و منتورینگ دو رویکرد محبوب هستند که هدف آنها کمک به افراد برای رشد، توسعه و دستیابی به پتانسیل کامل خود، معمولاً در یک محیط کاری است. برخی از افراد این دو رویکرد را با هم ترکیب می‌کنند و اصطلاحات را به جای یکدیگر به کار می‌برند – با این حال، تفاوت‌های مهمی وجود دارد که قبل از تصمیم‌گیری در مورد مفید بودن یک یا هر دو روش در یک زمینه خاص باید درک شود. در این مقاله، ما کوچینگ و منتورینگ را با هم مقایسه می‌کنیم، مزایای بالقوه آنها را شرح می‌دهیم، و به اصول کلیدی موفقیت مربیگری یا منتورینگ می‌پردازیم.

کوچینگ و منتورینگ چیست؟

در فرآیند کوچینگ، به یک فرد در مورد اهداف یا مقاصد خود راهنمایی داده می شود تا به آنها کمک شود تا به پتانسیل کامل خود در زمینه های خاص توسعه شخصی یا شغلی دست یابند. مربی به فرد کمک می کند تا با گوش دادن، پرسش و به چالش کشیدن نظرات خود به نتیجه گیری و گام های بعدی خود برسد – آنها می توانند به آنها کمک کنند تا ذهنیت خود را شکل دهند یا رشد دهند و اهداف را به مراحل دست یافتنی تقسیم کنند.

در منتورینگ، يك فرد ارشد يا با تجربه تر به عنوان مشاور يا راهنما براي يك كارمند جوان يا كارآموز عمل مي كند. راهنما پس از صرف زمان برای درک فرد و چالش‌های شخصی، از فرد حمایت می‌کند و درباره آن بازخورد می‌دهد، و دانش، مهارت‌ها و/یا تجربه‌اش را برای کمک به رشد به اشتراک می‌گذارد. راهنمايي ممكن است درها و فرصت‌هايي را به روي افراد باز كند، مانند ارائه معرفي‌هايي براي سهامداران كليدي كه چشم‌انداز شغلي منتي را افزايش مي‌دهد.

زمانی که فردی با چالش خاصی مواجه است، نیاز به کسب مهارت خاصی دارد یا برای پیشرفت در یک سازمان در نظر گرفته می شود، ممکن است از یک مربی برای پشتیبانی استفاده کنید. شما ممکن است از یک مربی به عنوان شکلی از توسعه شخصی استفاده کنید، مانند کمک به یک فرد در شناخت پتانسیل خود، سرعت بخشیدن به پیشرفت یا دستیابی به کارهای بیشتر در حرفه خود.

شباهت ها و تفاوت های بین مربیگری و منتورینگ

در مورد کوچینگ و منتورینگ هم شباهت ها و هم تفاوت هایی وجود دارد. درک این موضوع مهم است تا بتوانید بهترین روشی را انتخاب کنید که برای شما یا زمینه خاصی مناسب است.

شباهت های کوچینگ و منتورینگ

• از رشد فرد حمایت کنید، از جمله به اشتراک گذاری دانش، افزایش خودآگاهی، توسعه مهارت ها و قرار گرفتن در معرض دیدگاه های جدید. این ممکن است به پیشرفت شغلی و تغییر واقعی و پایدار منجر شود.
• به طور کلی بر اساس روابط یک به یک است که حمایتی و غیر قضاوتی است.
• به طور کلی شامل یک سری جلسات در طول چند ماه است.
• تمایل به توافق شخصی (گاهی اوقات یک “قرارداد”) بین دو طرف وجود دارد، که ممکن است اهداف جلسات و چگونگی ارزیابی پیشرفت به سمت این اهداف را پوشش دهد.
• شامل مشاهده، گوش دادن و پرسیدن سوال برای درک موقعیت فرد باشد.
• از تکنیک های پرسش برای تسهیل فرآیندهای فکری افراد استفاده کنید.

تفاوت های کوچینگ و منتورینگ

کوچینگ و منتورینگ در چندین زمینه متفاوت هستند. با این حال، به طور کلی، تفاوت این است که کوچینگ دستوری است (یعنی مربی تمایل دارد بیشتر صحبت ها را در طول جلسات انجام دهد و ممکن است به مربی بگوید که چه کاری انجام دهد)، در حالی که در منتورینگ مربی به فرد این فرصت را می دهد که بیشتر صحبت‌ها را انجام دهد. این می تواند از طریق پرسیدن سوال از فرد انجام شود.

کوچینگ

• عملکرد و هدف برای بهبود عملکرد شغلی افراد، کمک به ارزیابی نقاط قوت و زمینه های توسعه، دستیابی به اهداف خاص، یا کار روی باورهای محدود کننده طراحی شده است. همچنین ممکن است بر ویژگی هایی مانند تعامل اجتماعی و اعتماد به نفس تأثیر بگذارد.
• به احتمال زیاد کوتاه‌مدت (تا شش ماه یا یک سال) است، اگرچه می‌تواند بیشتر طول بکشد. تمایل دارد پس از کسب یک مهارت یا هدف خاص به پایان برسد.
• رسمی تر و ساختار یافته تر است؛ برگزاری جلسات منظم برنامه ریزی شده، مانند هفتگی، دو هفته ای یا ماهانه.
• مربیان تمایل دارند در زمینه کوچینگ صلاحیت های حرفه ای داشته باشند، اگرچه ممکن است در صنعت یا نقشی که فرد در آن کار می کند تجربه ای نداشته باشند. آنها می توانند مهارت های مربیگری خود را در سراسر هیئت مدیره به کار ببرند، از جمله تکنیک های پرسشگری ماهرانه که به فرد کمک می کند تا فکر کند و تصمیمات مهم بگیرد.
• دستور کار کوچینگ هم توسط مربی و هم توسط فرد ایجاد می شود تا نیازهای خاص آن فرد را برآورده کند.
• نتیجه یک قرارداد مربیگری خاص و قابل اندازه گیری است (به عنوان مثال بهبود در یک حوزه عملکرد خاص).

منتورینگ

• توسعه محور و کلی تر یا جامع تر، با نگاه کردن به حرفه فرد به عنوان یک کل.
• به احتمال زیاد طولانی مدت (بیش از یک سال طول می کشد).
• شخصی تر و غیر رسمی تر. نوعی “دوستی شغلی”. جلسات ممکن است در صورت لزوم برگزار شود.
• مربیان تمایل دارند در یک نقش یا صنعت خاص تخصص داشته باشند که می توانند آن را به منتی منتقل کنند. هیچ مدرکی در زمینه خود مربیگری مورد نیاز نیست، اگرچه آموزش مربیگری توصیه می شود.
• نتیجه ممکن است در طول زمان تغییر کند – نتایج نیازی به مشخص بودن یا اندازه‌گیری ندارند، و هدف توسعه کلی مربی است.
• توجه داشته باشید که گاهی اوقات کوچینگ ممکن است از مهارت های مربوط به مربیگری استفاده کند (مثلاً پرسیدن سؤالات تأملی)، و منتورینگ ممکن است گاهی اوقات از یک رویکرد شخصی تر (مثلاً به اشتراک گذاشتن تجربه شخصی خود) استفاده کند.
• هنگام تصمیم گیری در مورد استفاده از کوچینگ و منتورینگ، به تفاوت های ذکر شده در بالا فکر کنید. در نظر گرفتن آنچه می خواهید به دست آورید و اینکه کدام روش برای آن مناسب تر است، مفید است. ممکن است این روش ها مکمل یکدیگر باشند.
• مزایای کوچینگ و منتورینگ چیست؟

مزایای مشترک استفاده از کوچینگ و منتورینگ

• آنها هر دو تکنیک های یادگیری موثری هستند که می توانند عملکرد فردی را بهبود بخشند.
• آنها می توانند تعامل و حفظ کارکنان را افزایش دهند.
• پیاده سازی آنها در هر سازمان یا ساختار تجاری آسان است.
• آنها می توانند اعتماد به نفس و مهارت های بین فردی هر دو نفر را افزایش دهند و همچنین مهارت های ارتباطی و رهبری را توسعه دهند و آنها را در معرض دیدگاه های مختلف قرار دهند.
• آنها می توانند روحیه و انگیزه را افزایش دهند و جابجایی کارکنان را کاهش دهند.
• آنها به سازمان ها کمک می کنند تا اهداف و مقاصد خود را محقق سازند و در عین حال نیازهای توسعه شخصی افراد را نیز در نظر بگیرند.
• در صنایع خاص، مزایای بیشتری وجود دارد که مربیگری و راهنمایی می تواند به همراه داشته باشد.